Tasten
Tim Pardijs
In twee avonden De trooster van Esther Gerritsen uitgelezen. Een boek vol prachtige beelden. Ik citeer een klein beeld van pagina 50, als hoofdpersoon Jacob, conciërge in een klooster, voor het eerst een gesprek heeft met retraitegast Henry Loman, met wie hij later bevriend zal raken. Later, want Jacob wil eerst niets weten van de schaamteloze politicus op zoek naar verlossing. ‘Loman tilde zijn hand op en bracht de slak dichter naar zijn gezicht, bestudeerde hem. Hij was zich niet bewust van mijn gewekte interesse, hij staarde naar dat grote beest in zijn hand. Toen tikte hij met zijn wijsvinger tegen een van de voelsprieten, die zich met een klein schokje terugtrok. Zoals hij naar de slak keek, zo keek ik naar hem.’ Jacob raakt slakken liever niet aan, maar Henry lijkt er geen problemen mee te hebben. Als Henry wegloopt doet Jacob iets nieuws (p.52): ‘Ik keek naar de slak, die ik liever niet aanraakte, vond ineens dat ik mezelf moest overwinnen en deed het toch. Taai. Drop, hij voelde als drop. Ik durfde hem niet op te pakken.’
De ontwikkeling van de vriendschap, twee mannen die elkaar aftasten, zit in die kleine slak. Een naaktslak ook nog eens, beeld van kwetsbaarheid, het gevoel dat Henry met zijn aandacht aan Jacob geeft, een lijf zonder huis.